Gelovig beleven
Van Pasen naar Pinksteren
Na de Veertigdagentijd komt… de Vijftigdagentijd
In dit coronatijdperk hebben we de Veertigdagentijd op een buitengewone manier beleefd. 'Vasten' leek de voorbije weken nog nooit zo confronterend : we hebben allemaal – ongewild – collectief moeten 'vasten' op ontmoetingen en sociaal contact. Maar ook 'gebed' en 'delen' werden plots heel concreet. Nog nooit hebben we zoveel tijd gehad voor stilte en gebed, doordat we meer dan anders 'alleen waren in onze binnenkamer'. Gezinnen hebben nog nooit zoveel moeten 'delen' : we leefden door de lockdown plots heel dicht bij mekaar en deelden met het gezin meer tijd met elkaar.
Pasen, Hij leeft!
In deze tijd, waar mensen meer dan anders van elkaar afhankelijk zijn, waar het ongeziene om de hoek loert en mensen kan treffen in hun gezondheid en hun bestaan, vieren wij Pasen, het feest van de verrijzenis.
Gebed bij het coronavirus
In deze tijden van corona-crisis rekenen we verder op jullie solidariteit en gebed.
Maar de lente wist het niet ...
Het coronavirus is een soort van wake-up call voor de ganse samenleving. Binnen afzienbare tijd ligt dit weer achter ons en gaat het dagelijkse leven gewoon weer verder als vanouds. Maar hopelijk leren we hier met z’n allen wel iets van. De onderstaande tekst is een hertaling van ‘La primavera non lo sapeva’ van de Italiaanse journaliste Irene Vella: “Ik vecht voor mijn woorden, gevoelens en ziel” en gaat als een speer door het internet.
De vasten als voorjaarsklassieker
Als koers religie is dan moet religie ook koers zijn. Gelegenheids-wielercommentator Mgr Koen Vanhoutte – hulpbisschop in het aartsbisdom Mechelen-Brussel, voorheen vicaris-generaal in ons bisdom – onthult ons hoe een christen zijn veertigdagentijd in tijden van corona-crisis, bij gebrek aan wedstrijdkoersen, toch als een voorjaarsklassieker kan rijden. Een beklijvende vastenbezinning!
