Gelovig beleven
Van Hemelvaart naar Pinksteren
Pinksternoveen:
de ‘moeder’ van alle novenen
Noveenkaarsen, we kennen ze allemaal: grote kaarsen die negen dagen branden. Nog nooit afgevraagd waarom negen, en géén zeven, acht of tien?
Negen dagen bidden heeft een diep-christelijke oorsprong. Alles begon met Hemelvaart. Op de veertigste dag na Pasen (niet toevallig een bijbels getal) keerde Jezus terug naar zijn Vader. Jezus had zijn leerlingen gevraagd Jeruzalem niet te verlaten, maar de belofte van de Vader af te wachten die ze van Hem vernomen hadden: “Johannes doopte met water, maar gij zult over enkele dagen gedoopt worden met de Heilige Geest.” (Hnd 1, 5) Hierop verzamelden de apostelen, samen met de andere leerlingen en Maria, de Moeder van Jezus, zich in gebed in de bovenzaal, tot de dag van Pinksteren aanbrak.
Passietocht op de vestingen
Op Goede Vrijdag 19 april 2019 herbeleefden zo’n 250 mensen Jezus’ lijden en dood tijdens de oecumenische Passietocht op de vestingen. Het werd een indrukwekkend en ingetogen gebeuren waarin scènes uit het lijdensverhaal werden afgewisseld met muziek, zang, reflectiemomenten en gebed. Een vijftigtal medewerkers voor en achter de schermen maakte de tocht mogelijk. Aan het einde kregen alle aanwezigen een kaartje mee met het nieuwe logo van de Passietocht, ontworpen door Roos Decrock, die eerder ook al het logo van onze Pastorale Eenheid ontwierp.
Oude en nieuwe verhalen
In deze Goede Week komen er veel verhalen naar ons toe. Van Palmzondag tot en met Pasen worden ons de vertrouwde verhalen uit de heilige Schrift geserveerd. Ze zijn zo bekend dat we het onderhand wel weten en ze dringen nog nauwelijks goed tot ons door. Wellicht omdat ons hoofd ook vol zit met onze eigen verhalen. Waarom worden die eigenlijk niet verteld? En vooral ‘hoe rijmen we ze tesaam?’
Opnieuw 'kind' worden van de vader
Elke zondagmorgen – vertelt Abt Manu Van Hecke – zingen de monniken van de Sint-Sixtusabdij in West-Vleteren: “Laat uw aangezicht over ons lichten. Heer onze God, keer U tot ons om te mogen zijn wie wij in uw ogen zijn. Breng in ons tot leven wat nog in het verborgene is en groeit in pijn. Zie niet onze zonden, maar laat ons opengaan in liefde en wijsheid in vergevingsgezindheid en geduld.” Op de VASTENCONFERENTIE van woensdag 13 maart in de kapel van de zusters Karmelietessen op de Frezenberg, pleit hij om ons in de veertigdagentijd, door gebed, aalmoes en vasten inniger te verbinden met God, de medemens en onszelf.
Vasten tussen krokussen en paasbloemen
De veertigdagentijd die wij op Aswoensdag beginnen is een voorbereiding op het komende paasfeest. Het vieren van de overgang van de dood naar het volle leven, het feest van de verrijzenis. Het valt op dat die tijd niet in de zomer valt wanneer alles in volle bloei staat. Ook niet in de herfst wanneer de oogst en de vruchten worden binnengehaald. Maar uitgerekend in het voorjaar, bij de overgang van winter naar lente wanneer nieuw leven op komst is.
