CATECHUMEEN GENTIAN: ‘Stiekem verlang ik naar mijn eerste hostie’
Gentian Qerimi (25) zal als volwassen catechumeen of doopleerling tijdens de Paaswake op zaterdag 30 maart in de Sint-Maartenskathedraal in Ieper gedoopt en gevormd worden en in de eucharistie de communie ontvangen. Hij is getrouwd met Ilsken Heernaert. Ze wonen in Zillebeke. Hij wordt bijgestaan door zijn begeleiders Mireille Van de Goor en Dries Decock.
Gentian met zijn begeleiders Mireille en Dries
Dries is arts en Mireille huismoeder en deeltijds godsdienstleerkracht. Sinds een twaalftal jaar gaan ze als koppel gelovig op weg, versterkt sinds hun engagement in de Gemeenschap Emmanuel.
In de vroegste periode van de Kerk, toen hele gebieden gekerstend werden, gebeurde het veel vaker dat volwassenen gedoopt werden. De veertigdagentijd, de voorbereidingstijd op Pasen, was voor de catechumenen uit die jonge Kerk een intense voorbereidingsperiode op hun doopsel, vormsel en eerste communie. Zij werden begeleid door twee gedoopte christenen, die hun peter en meter waren. Op Aswoensdag werden ze aan de kerkgemeenschap voorgesteld. De laatste tijd kent het catechumenaat een heropbloei. Veel kinderen worden immers niet meer gedoopt. En soms gebeurt het dat zij op latere leeftijd toch christen willen worden.
Gentian is helemaal klaar om ge- doopt te worden. Op zondag - na Aswoensdag -18 februari was er in de Sint-Salvatorskathedraal in Brugge in aanwezigheid van bisschop Lode de naamopgave en uitverkiezing van de volwassen catechumenen, waar hij zijn keuze voor Jezus en de Kerk uitsprak en het doopsel officieel aanvroeg. Voor ons duidt hij graag wat Jezus ten diepste voor hem betekent en waarom hij zich laat dopen. Een heel sterke getuigenis die ons allen appeleert.
Gentian: "Het is een geschenk om God en Jezus te mogen leren kennen. Jezus Christus volgen is voor mij de enige weg. Hij is de gezegende, almachtige God, Schepper van hemel en aarde, Koning van het universum, Alpha en Omega. Hij was er voor ik geboren werd en ook na mijn overlijden zal Hij er zijn. Zonder Hem ben ik nog minder dan stof, Hij is mijn redder, dagelijks brood, zelfs beste vriend. Bij Hem kan ik voor alles terecht: van vreugde tot verdriet, van voldoening tot frustratie. Eigenlijk ben ik het niet waard dat God tot mij komt. Maar alsjeblieft, God, blijf tot mij komen, want ik heb U nodig."
"Mij laten dopen is dan ook het minste wat ik kan doen om Hem te bedanken. Ik wil mijn leven leiden zoals Hij dat wil. Hij is het puurste, het perfectste. Hij komt naar ons toe en laat zich, door Johannes de Doper, dopen tussen ons. Wie ben ik om mij bewust niet te laten dopen?"
Tijdens de paaswake wordt Gentian gedoopt, wat hij een hele eer vindt, al beschouwt hij zijn doopsel slechts als één van de vele stappen die hij in zijn geloof wil zetten. Tijdens zijn voorbereidingstraject heeft hij alvast al heel wat stappen achter de rug.
Gentian: "Voor buitenstaanders lijkt het voorbereidingstraject misschien lang, maar ik voelde dat niet zo aan. Ik ben van mening dat zo'n engagement je hele leven duurt. Elke dag moet je de keuze maken om je te laten dopen. Het voorbereidingstraject geeft me de tijd om de betekenis van het doopsel helemaal te laten doordringen. Ik ben God zo dankbaar dat ik dit heb mogen doen. Ik heb zoveel warme mensen ontmoet, zoveel leerrijke gesprekken mogen voeren. Ik had dan nog eens het geluk dat ik in het warme nest van mijn dooppeter en -meter terechtkwam."
Dries en Mireille kenden Gentian niet. Hij had zich bij priester Ettien aangemeld, die hen vroeg om peter en meter te worden. Het is de eerste keer dat ze een catechumeen begeleiden en dat voelen ze aan als een waar geschenk. Gentian komt uit een niet-gelovige context, een twintiger met zoveel geestdrift. Dat is toch echt wel het werk van de Heer.
Gentian: "Ik ben helemaal opgenomen door de geloofsgemeenschap, wat volledig op het conto van Dries en Mireille te schrijven is. Zij bedachten de maandeijkse Dankbaarheidsavond, die elke twintigste van de maand om 20.00 u. plaatsvindt."
Want het eerste wat Dries en Mireille opviel aan Gentian was zijn dankbaarheid, vandaar de naam van de bijeenkomst. Iedereen is er welkom. Er wordt heel wat uitgewisseld over geloof. Zo wordt gemeenschap gevormd en dragen ze met zijn allen Gentian.
Dries en Mireille doorliepen een verschillend geloofspad. Daar waar Mireille het geloof meekreeg van thuis en gebed vanzelfsprekend was, beleeft Dries eerder een innerlijke strijd. Twijfel en onmacht zijn inherent aan het geloofsleven.
Dries: "Ik weet zeker dat Jezus in mijn leven aanwezig is en met mij op pad gaat, maar vaak is het moeilijk om me aan zijn wil over te geven. Als er bij Gentian twijfels de kop opsteken, dan kan ik mijn ervaringen delen. Mireille focust zich vooral op de voorbereiding van de catechese, wat door haar rijke geloofsbeleving en vorming op haar lijf geschreven is".
Mireille: "Er was een periode in mijn leven waarin ik me schaamde en vond dat ik God niet waard was. Hij heeft me in mijn waardigheid hersteld en me mijn fouten laten relativeren. Jezus gaf me de kracht om geduldig en vergevingsgezind te zijn. De eucharistie die ik toen dagelijks kon beleven sterkte mij."
Dries: "Door de eucharistie mag ik Jezus telkens weer verwelkomen in mijn leven. Dat is een geschenk dat ik - dankzij ons traject met Gentian - niet meer voor mezelf wil houden. Er zijn zoveel jongeren die, net als hij vroeger, nog nooit over Jezus en het evangelie gehoord hebben. Wie zal over Jezus vertellen als wij - gedoopten - het niet durven? Dat is echt wat ik bewonder in Gentian: hij voelt geen schaamte om openlijk over geloof te spreken."
Het doet denken aan een citaat van paus Franciscus: “De Heer klopt op de deur van ons hart… en Hij wil eruit!”
En nu op naar 30 maart, het doopsel van Gentian.
Gentian: "Die dag is natuurlijk nog maar het begin, elke dag zal ik me 100% geven om Jezus’ leerling en vertegenwoordiger te zijn. Al verlang ik wel stiekem naar mijn eerste hostie …"
Lees het volledige artikel op Kerknet
Hits: 825