PASEN 2024: Verhalen om van te leven
Pasen is een mooi, maar al bij al een moeilijk feest, zelfs voor trouwe kerkgangers. We weten zonder meer dat Pasen het belangrijkste feest is, maar waarom nu precies, daar kunnen wij, de meesten toch, nu net even niet de juiste woorden voor vinden. De vraag is bovendien of Pasen, eigenlijk wel uit te leggen is. We hebben op zich alleen maar verhalen. En die kunnen we wel vertellen of delen en dan maar hopen dat ze ergens in ons en in medemensen iets losmaken.
(c) Foto Eberhard Grossgasteiger (Pexels)
(c) Foto Eberhard Grossgasteiger (Pexels)
Om te beginnen dat oeroude verhaal dat het Joodse volk maar blijft vertellen, al eeuwenlang. Een verhaal dat nooit verveelt. Over die ene dag, toen, ze uit dat verdoemde land zijn weggehaald, omdat Mozes, omdat God, omdat een geloof sterker dan de verdoemenis, hen vatte en ze hebben het gedaan. Onwaarschijnlijk! Ze gingen door de zee, ze gingen door de woestijn. Er was alleen maar oud brood, maar God ging met ze mee.
Is dat nu een raar verhaal of is het een waar verhaal? Het is aan elk van ons om daarover te oordelen en er iets mee te doen.
We kennen ook veel verhalen over die lastige timmermanszoon. Willen of niet, we raken ze niet kwijt, ze komen telkens terug, in ons spreken, in beslissingen die wij nemen, in de dingen die we doen. Hij, Jezus had het over een Rijk van God, over licht, de geest die ons aanvuurt, over menswaardig leven, over vergeving en vooral over barmhartigheid.
We verslikken er, ons soms in, ze strijken vaak tegen de haren, maar het zijn ijzersterke verhalen. Zijn ze onweerlegbaar of zijn het naïeve dromen? Het is aan elk van ons om daarover te oordelen en er iets mee te doen.
En dan is daar ook nog, dat onverkwikkelijke verhaal over dat lege graf. Niet te begrijpen, niet uit te leggen. Wel dood, niet dood, hoe zit het nu? Wat moeten wij ermee en wat kunnen wij ermee? Hebben ze hem echt gezien of was het inbeelding?
Wat een verhaal toch! Is het de kern van ons geloof of is het slechts voer voor zwevers? Het is aan elk van ons om daarover te oordelen en er iets mee te doen.
Als er alleen maar verhalen zijn, dan valt er eigenlijk niet zoveel uit te leggen. Ons wordt ook niet gevraagd om het te snappen. Wij kunnen ze alleen maar zo goed mogelijk vertellen, in de viering de kaarsen aansteken, met water uit de doopvont kwispelen, het brood breken en delen en tevreden zijn. En we kunnen het blijven doen, zelfs het hele jaar door. Maar waarom zouden we dat doen?
Wel omdat we zien dat de dood elke dag toeslaat. Daar kunnen we niet omheen. De dood van ziekte en oorlog, van vernedering en moedeloosheid, de dood van de hebzucht en het egoïsme, de dood van blijf maar liggen in je graf en ieder voor zich.
Terwijl de oude en de nieuwe paasverhalen gaan over het leven, over opstaan en verdergaan. Waar naar toe? God zal het weten en dat is genoeg als we maar niet bij de pakken blijven zitten, niet over ons heen laten lopen, berusten, maar verdergaan, misschien wel de woestijn in en als het moet de Calvarieberg op, en dat door als het even kan, door elkaar te vergeven, samen vol te houden en te blijven geloven in de toekomst, elkaar te bemoedigen en elkaar vooruit te helpen. Maar waarom zouden we dat doen?
Ja, waarom eigenlijk?
Er is geen enkele wet die het ons oplegt. Er is geen sluitende reden. Er zijn alleen maar die verhalen, er zijn liederen over licht en brood en er zijn vooral steeds mensen die warmte en die liefde uitstralen.
Daarom doen we het dus, en zijn er mensen die geloven, en die van daaruit hun kind laten dopen, die er wat voor over hebben om anderen gelukkig te maken, die hart tegen hard opstaan en verdergaan, die verlangen naar dat Rijk van God, dat land van menswaardig bestaan, die het volhouden alleen al om dat kleine vlammetje op die dikke kaars.
Want dat licht van Pasen maakt alles duidelijk. Het is een verhaal dat alles verheldert. Probeer het maar niet aan anderen uit te leggen, want dat lukt niet Vertel het gewoon en wacht af. Dat is Pasen.
Wat niet lijkt te kunnen, wat niet te begrijpen is, gebeurt toch. En dat is nu geloven, dat is zien dat God echt leeft en met ons bezig is.
Pasen hoeven we niet te snappen, maar het is vooral geloven dat we op de goede weg zijn, dat dat Rijk van God er echt toe doet en komt, dat het ons alles aanreikt wat we nodig hebben om te delen en om van te leven. Een verhaal,
wat water, brood en een kleine vlam. Meer is het niet.
Is het genoeg om van te leven of is het een lege doos? Het is aan elk van ons om daarover te oordelen en er iets mee te doen.
Er is een leeg graf, een steen die weggerold is en verbaasde blikken.
'Hij zag het lege graf en hij geloofde.'
Dat staat er over de leerling in het evangelie. Daar moeten wij het mee doen, met dat geloof. Dat moet genoeg zijn. Het besef dat wie tegen beter weten in handelt, vaak het onmogelijke kan waarmaken.
Hits: 557