De Zuivelfabriek van Hollebeke

Laatst bijgewerkt: vrijdag 04 december 2020 Gepubliceerd: donderdag 03 december 2020 Geschreven door Lode Caes

Onbaatzuchtig mensen samenbrengen ? Is hier een idealist of een profeet aan het werk ? We vertellen je het verhaal van Ward Verlinde, burgerlijk ingenieur drijvende kracht achter het project van het Hollebeekse zuivelfabriekje.

Aan de top als manager van een groot textielbedrijf in West-Vlaanderen, weigert hij een loonsverhoging en houdt de eer aan zichzelf. Zijn moedige redenering : "Het zijn de arbeiders die het werk doen en recht hebben op loonopslag". Het betekent noch min noch meer een nieuwe wending in zijn leven, een stap, een sprong – niet in het duister – maar in … Hollebeke.

In Hollebeke – thuisbasis van de Palingbeek, natuur en astronomie – staat, sinds 1950, een verlaten fabrieksgebouw, een melkerij in 1933 gebouwd, te verkommeren. Een geschiedenis apart die je terugvindt op de website www.zuivelfabriekvanhollebeke.be. Sinds 2000 is Ward op zoek naar een pand om te renoveren. Toevallig stuit hij op de voormalige melkerij. Het gebouw, meer een ruïne, staat al 60 jaar leeg en bevindt zich op de lijst van 'Leegstand en Verkrotting'. Van de Vlaamse Gemeenschap krijgt hij subsidies om het gebouw te renoveren. Hij omvormt het tot een deftige, zeer ruime woning. Momenteel ziet de voorgevel (die ongewijzigd moest blijven met ervoor de trap waar de melkbidons toekwamen) er zo uit :

Maar ook van binnen is alles vernieuwd. Er is een kleine en een grote keuken. Het sanitair met verwarming, toiletten, wastafels en douches is tip top. Er is een vergaderzaal die ook als feestruimte kan gebruikt worden naast een ruime zithoek met knusse zetels voor een groot TV-toestel. Verder nog slaapruimten en ateliers. Ward hecht ook veel belang aan kleuren en hun symboliek. Niet toevallig zijn de ringen, de spanbanden rond de schoorsteen allemaal in een verschillende kleur geschilderd. Het zijn de zeven kleuren van de regenboog (samengevat in het letterwoord 'ROGGBIV' dat staat voor rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo, violet). Diezelfde kleuren zijn ook binnen te vinden o.a. in de zitblokken in de grote ruimte. Ook de lijnen, vormen en dieptes in de architectuur van het gerenoveerd gebouw kunnen heel wat verhelderen over de wijze waarop in Ward Verlinde in het leven staat. 

Alles is er aanwezig om groepen mensen te laten samenkomen, te vergaderen, te logeren, eten te maken enz. Dat is – sinds 2017 - ook de bedoeling van Ward Verlinde : mensen samenbrengen en laten genieten van de natuur en het samenzijn. In de eerste plaats stelt Ward zijn 'loft' ter beschikking van groepen jongeren met autisme, hoogsensitiviteit en jongeren zonder ouders. Artistieke jongeren kunnen zich hier uitleven net als mensen met een beperking. Er zijn ateliers voor kinderen maar ook volwassenen kunnen hier cursussen laten doorgaan over bijv. gezonde voeding. Yoga en mindfullness passen ook in dit rijtje. Men kan 'gratis' van het gebouw en de accommodatie gebruik maken mits men alles netjes achterlaat. Interessante locatie ook voor jeugdbewegingen die hun tenten op de grote weide met bloemrijk grasland en vijvertje kunnen opslaan. Enkele reeën zijn er thuis en "de Groene Kans' onderhoudt dit domein. Vorig jaar is de VABI (Vrij Agro- en Biotechnisch Instituut) met een 100-tal leerlingen en leerkrachten er komen kamperen. Ze kwamen helemaal te voet van Roeselare.

Vader, Norbert Verlinde, gewezen onderwijzer, hier op de foto, komt geregeld, samen met zijn vrouw Lutgarde vanuit Staden naar Hollebeke om te genieten van de rust, de stilte, de natuur.

Ward is de buren dankbaar omdat ze een oogje in het zeil houden. Hij kan ook een beroep doen op het Hollebeekse ere-schoolhoofd Daniël Verfaillie met wie hij af en toe telefonisch en mailsgewijs contact houdt. Deze voormalige onderwijzer, schoolhoofd in Hollebeke en later directeur in Dikkebus, kwam bij Ward terecht toen hij naar het verleden van de vroegere stoommelkerij op zoek was. De jonge Lemahieu, Philip Woets en Daniël Verfaillie werden hierbij betrokken. De vriendschap bleef.

De laatste tijd verblijft Ward veelal in Saint-Antoine-De-Ficalba (Zuid-West-Frankrijk) waar hij een gelijkaardig project opgestart heeft in een oude tempeliershoeve-met-toren. Zie ook de website www.donjondepechon.fr. Gemeenschappelijk aan beide projecten is dus de toren of een hoge schoorsteen. Op die wijze komen beide projecten, zuivelfabriek en tempeliershoeve, in aanmerking voor het 'Fonds les Tours des Miracles', gesticht door Ward onder de voogdij van de Koning Boudewijnstichting. Concreet ondersteunt deze stichting initiatieven ter bescherming van waardevolle gebouwen in België én buitenland.

Dit is een gelegenheid om de verdere plannen van Ward Verlinde even te ontvouwen. Hierbij hoort een wapenschild. Op vraag van Ward werd dit ontworpen door een Franse kunstenares, die door de corona-epidemie werkloos geworden is.

Op de website www.Toursdesmiracles.org kan men terecht voor meer uitleg over dit wapenschild. Toch hier even in het kort vertellen waar het over gaat. Aan het wapenschild is een verhaal verbonden dat als een sprookje begint maar uitmondt in een soort autobiografie van Ward Verlinde, over zijn spirituele zoektocht naar zichzelf en zijn roeping.

Dat wapenschild is eigenlijk een beeldverhaal dat je op volgende wijze kan lezen. Bovenaan vertelt een vuurtoren over zijn bijzondere rol. De vuurtoren zorgt voor twee bewegingen : licht uitstralen en mensen aantrekken zodat ze veilig ter bestemming geraken. De vuurtoren staat symbool voor de andere torens die Ward beoogt (zie verder). Daarbij duidt hij op het feit dat een toren, net als een regenboog, de aarde met de hemel verbindt. Op het wapenschild staan verder drie iconische afbeeldingen verwijzend naar bekende evangelieverhalen. Bovenaan links het verhaal van het 'De storm op het meer'. Onderaan rechts de 'Parabel van de Talenten' en daarnaast de parabel van 'De Goede herder'.

Ward filosofeert over de mens en zijn bestemming. Hij is gefascineerd door het verhaal van Jezus in de boot. Het stormt op het meer en de leerlingen – in paniek – proberen de slapende Jezus wakker te maken. Jezus stilt de storm en verwijt zijn leerlingen om hun kleingelovigheid. Levensles : zie en geloof in de wonderen die zich in elke mens en overal om je heen kunnen voltrekken; zie en sta ervoor open! De 'storm op het meer' verwijst naar het kinderlijk geloof. Het adjectief 'kinderlijk' is niet denigrerend maar integendeel héél ernstig en gaat terug op een letterlijk gezegde van Jezus : "Wie niet wordt als het kinderen, gaat het koninkrijk der hemelen niet binnen".

In de 'Parabel van de talenten' gaat de aandacht naar de man die van zijn heer slechts één talent kreeg. Uit angst dit talent te verliezen, begroef hij het in de grond i.p.v. van er iets mee te doen, iets wat de andere gegadigden wel deden en bij de thuiskomst van hun heer ervoor geprezen werden.

'De Goede Herder' laat zijn 99 schapen in de steek om het honderdste schaapje te zoeken. Een hoopgevend verhaal dat verwijst naar zoveel mensen die de weg verloren zijn, net als dat éne schaap, maar die, met de hulp van een goede herder, de weg – naar de schaapstal – terug kunnen vinden. Net als de "Goede Herder, wil Ward Verlinde mensen, die in deze wereld het noorden kwijt zijn geraakt, helpen bij het terugvinden van de juiste weg. Concreet gaat het om het samenbrengen van mensen voor een verblijf en/of een wandeltocht midden de natuur op een uitgekozen locaties. 

En hier krijgt het torenverhaal een vervolg

Tot hiertoe gaat het om twee torens maar Ward denkt aan zeven, een heilig getal : "Naast Hollebeke en Péchon, wil ik ook een verlaten Spaans kerktorentje, een toren in de Italiaanse Alpen, een vuurtoren aan de Atlantische Portugese kust en twee torens in Marokko, waarvan één kasbah (een nederzetting) in de woestijn omvormen tot zeven mini-paradijsjes", zeg maar verrassende ontmoetingsruimten, midden de natuur.

Ward is altijd – zo getuigen zijn ouders – een denkertje, een creatieve geest geweest met een rekenknobbel. Dat laatste zal wel zijn beroepskeuze (burgerlijk ingenieur) meebepaald hebben. Norbert en Lutgarde zijn meer dan trots op hun zoon. Ze steunen hem door dik en dun. Ook nu zijn leven, jaren geleden, een niet-evidente wending nam. Ze hebben het meegemaakt dat Ward vlot meedraaide in de wereld van grootondernemers in de textielindustrie waar hij als manager mee aan de leiding stond… tot hij voor zichzelf uitmaakte dat het grote geldgewin, het materialisme, de tomeloze consumptie, … hem geen voldoening meer schonken.

Zijn levensdoel is 180 graden gekeerd en sindsdien richt hij zich op het 'gelukkige leven'. Centraal staat nu de 'onthechting' en het doorgeven van die boodschap aan de medemens. Vandaar het gratis ter beschikking stellen van zijn eigendom in de hoop dat mensen de weg naar de natuur en naar zichzelf zouden terug vinden. Ward is constant zoekende. Hij zoekt naar wegen, middelen en methodes om mensen met zijn ideeën te confronteren over de natuur en het eigen zielenleven. Het genieten en het ontdekken van de wonderen in de natuur krijgen kansen tijdens een verblijf op het domein van de vroegere zuivelfabriek. Om die reden o.a. is de fabrieksschouw blijven staan, misschien ook omwille van de torenvalken die er zich nestelen en broeden.

Ward plant volgende zomer in zijn Hollebeekse Zuivelfabriek een aantal 'retraîte-verblijven' voor ouders met kinderen van de 3de kleuterklas tot het 3de leerjaar. Via gesprekken, spelen en aangepaste activiteiten, hoopt hij zowel ouders en kinderen wakker te maken voor verfrissende ideeën over natuur en gelukkig samenleven zonder 'overbodige' luxe. Zowaar een filantropisch project gericht op het verbeteren van de menselijke levensomstandigheden met het doel 'gelukkig zijn'. Deze zomer werden in Frankrijk reeds een aantal spiritueel geleide wandelingen gemaakt gedurende acht opeenvolgende dagen. Elke dag zo'n 25 km 'stappen én stilstaan' in de natuur. Elk nacht een overnachting in een bijzondere locatie zoals in Rocamadour, Vigan, Salviac, Lourdes en andere plaatsen. Ook vanuit Hollebeke zou Ward gelijkaardige uitstappen willen realiseren, met o.m. aandacht voor de Eerste Wereldoorlog.

Geïnteresseerden kunnen terecht via dit e-mail-adres : Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of dit telefoonnr. +32 472 753 444.

Jef Coulembier (met dank aan Daniël Verfaillie, de ouders van Ward en natuurlijk Ward Verlinde zelf)

Hits: 9257