Gelovig beleven
Een paradijs van bloemen ziet men spruiten, nabij de veldkapel...
Aldus een vers uit het bekende lied ... Geveld, maar in deze paastijd, in aanloop naar de meimaand, ontwaakt, herrijst Maria als ware en wenkt ons om met ons geloof naar buiten te komen. Dat lijkt deze foto te suggereren. Op vele plaatsen bestaat immers nog de volgehouden maar toch teruglopende traditie om in de meimaand, in groep de rozenkrans te bidden aan een van die vele veldkapelletjes. Op het eerste gezicht lijken ze in het landschap, als klein historisch erfgoed, de stille getuigen te zijn van een verleden zonder veel toekomst. Die zwakte is echter ook hun kracht omdat ze de veruitwendiging zijn van een diepgewortelde volksreligiositeit.
BIDDEN IN DE VEERTIGDAGENTIJD: Een woord dat omhelst
“Het is een groot wonder, dat het eeuwige Woord van de Almachtige in mij woning zoekt, in mij geborgen wil zijn als de zaadkorrel in de akker. Gods Woord is niet geborgen in mijn verstand maar in mijn hart.” Met deze inleidende woorden van Dietrich Bonhoeffer, zet bisschop Lode Aerts ons aan om met dat biddend Woord van God in ons, zelf tot gebed te komen en zo geheel en al op tocht door de veertigdagentijd het wonder van Pasen te begrijpen. Een expeditie in zes stappen.
FIETSZEGENINGEN: Koers is religie
“Wij waren góden voor de mensen, de enige góden die ze van dichtbij konden zien en er een klapke mee doen.” Gevleugelde woorden van Briek Schotte. Ze illustreren de haast religieuze beleving van de koers in Vlaanderen. Renners zijn op hun beurt mensenzonen op de weg, die het ene moment triomferen en het andere moment lijden: Palmzondag en Goede Vrijdag in én wedstrijd. En aan volgelingen ontbreekt het ze apostelen van de weg allerminst. In dikke drommen verdringen zij zich elke zondagmorgen in koershabijt op de openbare weg om hun zondagsplicht te vervullen.
ASWOENSDAG: Niets is om niet
Alwat komt gaat voorbij,
alwat bloeit verdort een keer -
maar Gij, zegt het groen,
Gij zijt die blijft.
Alle begin kent een einde,
ieder van ons weet van zijn uur -
maar Gij, zegt ons hart,
Gij zijt de eeuwige.
Fotoverslag Aswoensdag 2023
OPENBARING VAN DE HEER: Drie koningen in de kerststal
Het zal per kerk en huis verschillen of de drie Wijzen/Koningen uit het Oosten al direct vanaf Kerstmis bij de kribbe worden geplaatst of dat zij pas met 'het Hoogfeest van de Openbaring van de Heer' ofwel ‘Driekoningen’ arriveren. Een en ander is ook afhankelijk van de beschikbare ruimte in en rond de kerststal. Eerder werden de Wijzen voorgesteld als Perzen met een muts (de vorm daarvan lijkt veel op die van de Smurfen). Vanaf de 8-ste eeuw worden zij Caspar, Balthazar en Melchior genoemd. In de loop van de tijd verandert het uiterlijk van de Wijzen in dat van Koningen.
(Afbeelding: Sint-Martinuskerk Beselare 2012-2013)
