Zuster Jeanne Devos op bezoek in Vlamertinge
Juffrouw Jessica Persoon, leerkracht van het 6de leerjaar van de V.B.S. De Vlam in Vlamertinge, vertelt ieder jaar in de godsdienstles over het leven van zuster Jeanne Devos in het thema ‘bewogen worden en in beweging komen’. Haar verhaal dient als duiding van het woord ‘roeping’. Met evenveel vuur en respect spreekt juf Jessica over zr. Jeanne en de stichting van de National Domestic Workers Movement (NDWM) in Indië, die zich ontfermt over verschopte straatkinderen en misbruikt huispersoneel. In 2005 werd zr. Jeanne genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede.
 |
Juf Jessica had al een boek gelezen van zr. Jeanne, maar net voor zij het thema startte, las ze het tweede boek: ‘Alsof de weg ons zocht’. Dit boek was opgesteld vanuit mailtjes. Mails van de auteur Julie Hendrickx naar zr. Jeanne en terug. Hierdoor kwam juf Jessica op het idee om zr. Jeanne zelf eens te mailen. Ze stuurde haar een mail, en tot haar grote verbazing kreeg juf Jessica spoedig een vriendelijke mail terug.
Hierna volgden er enkele mails, waarin zr. Jeanne de klas welkom heette in het klooster van de Missiezusters van de Jacht in Heverlee waar ze verbleef. Dit was wat moeilijk te regelen. Toen juf Jessica haar vroeg of het eventueel mogelijk was om te videobellen kreeg ze het ongelooflijke nieuws dat zr. Jeanne zelf naar Vlamertinge op bezoek zou komen.
Op dinsdag 8 maart was het zover: zr. Jeanne kwam langs samen met haar nichtje Julie, tevens de schrijfster van het boek. Ze bezorgden de leerlingen een onvergetelijke namiddag. Julie vertelde aan de hand van een PowerPoint wat zr. Jeanne precies deed en hoe ze daartoe gekomen was. Zr. Jeanne vulde aan met anekdotes over haar ervaringen. De hele klas hing aan hun lippen.
Een namiddag vol emoties. Van warmte, geluk en blijdschap omdat ze er waren, tot verdriet en ongeloof over wat ze ons vertelden over de situatie van de huisarbeid(st)ers.
De leerlingen van het zesde leerjaar vertelden hen ook over hun project en gaven hen het bord cadeau dat je op de foto ziet. De vele vragen die de leerlingen nadien nog hadden voor zowel Julie als zr. Jeanne werden heel open en met veel geduld beantwoord.
Deze namiddag liet bij de ganse klas een diepe indruk na. Toen ze vertrokken waren, werd er nog even nagepraat en mochten de leerlingen een zin schrijven over de namiddag. Hieronder vind je hun zinnen.
Hits: 5707Miel: Dat Jeanne tijd maakt om naar onze school te komen en uitleg te geven terwijl ze naar zoveel grotere gelegenheden gaat, vind ik super.
Audrey: Julie vertelde ons over de kinderen die samenkomen om te vergaderen om zo te vechten voor de kinderrechten. Toen ze hen vijftig euro gaf, wat voor hen heel veel is, dachten ze niet aan zichzelf, maar wilden ze hiermee tickets kopen om naar de ministers te gaan en hen daar te zeggen wat zij vinden van de situatie.
Aiko: ‘Je kan nog niet het uitzicht van boven zien als je nog beneden aan de ladder staat. Je kan nog niet op de tweede trap staan als je nog niet op de eerste staat’, deze woorden blijven in mijn hoofd hangen.
Soraya: Ik vind het erg om te horen dat er in India nog steeds kinderarbeid is.
Jef: Julie zei dat als Jeanne zou sterven dat zij het levenswerk van Jeanne niet zou laten verloren gaan.
Hélène: Ik kijk heel erg op naar Jeanne omdat ze nooit opgeeft. Het was ook straf dat ze haar zelf niet zag als een held, maar ze dat voor mij wel is.
William: Als we vroegen wat ze een hele belangrijke zin vond, zei ze: ‘Geef nooit op als het moeilijk is.’
Juliette: Ik vind het fantastisch dat ze op haar twaalfde zei dat ze droomde om naar India te gaan en die droom ook waarmaakte.
Manon: Ik vind het prachtig dat Jeanne en Julie blijven lachen ook al hebben ze zoveel gezien.
Mika: Ik bewonder Jeanne om haar doorzettingsvermogen. Ze maakt alles mogelijk.
Marijs: Ik bewonder Jeanne omdat ze blijft gaan voor haar doel ook als het niet zo gemakkelijk is.
Brian: Ik vind het mooi dat zuster Jeanne opkomt voor meisjes en vrouwen in arme landen.
Evert: Ik vond het fijn dat mijn goed gevoel haar ook een goed gevoel gaf.
Milan: Ik heb van haar geleerd dat je nooit moet opgeven.
Luca: Ik zal nooit vergeten wat zij heeft gedaan.