Steek van wal - Verslag

Zaterdag 7 oktober kondigde zich een beetje regenachtig aan.  Maar als echte vluchtelingen, die niet te kiezen hebben in welke weersomstandigheden ze op weg dienen te gaan, zo trokken de aanwezigen eerst naar de kerk van Dikkebus.

In de kerk werden we opgewacht door pastoor Van Walleghem.  Hij vertelde over de toestand in Dikkebus, 100 jaar geleden.  Maar wees ook op de flagrante vergelijking met de vluchtelingencrisis vandaag, en hoe we eigenlijk nog steeds weinig bijgeleerd hebben...

Vanuit de kerk trokken we naar de Britse begraafplaats, even verderop.  Daar stonden we letterlijk en figuurlijk stil bij het graf van enkele jonge soldaten, die zich hadden laten meeslepen in het "avontuur" van de oorlog.  Opnieuw lag de vergelijking met de radicalisering van Syrië-strijders niet veraf.

Op weg naar de vijver vertelde de pastoor ons over de ongelukkige wedervaren van de bewoners die hardnekkig in Dikkebus wilden blijven, en het gevaar van de oorlog veel te laag inschatten.

Bij de vijver gaf de pastoor de fakkel door aan Johannes de Doper, patroonheilige van Dikkebus.  In een aantal taferelen vernamen we iets over de geboorte van Johannes, we zongen samen een lied, hoorden hoe Johannes vertelde over Jezus, en zagen zelfs hoe Jezus gedoopt werd door Johannes, en de H. Geest verscheen.

Bij de Vaubantoren, aan het vijverhuis, werd nog een kleine creatieve opdracht uitgevoerd, en konden we even verpozen bij een aperitief onder muzikale begeleiding.

Tot slot mochten we met de huifkar opnieuw "op de vlucht", terug naar het centrum van Dikkebus.  Via een anekdote over de heropbouw na de oorlog bereikten we zo terug de startplaats, de school in Dikkebus, waar een heerlijke barbecue met een drankje voorzien was.

Veel lof voor de organisatoren, voor de acteurs, voor de verbondenheid van Dikkebussenaren met mensen vanuit de hele Pastorale Eenheid en daarbuiten.

• Vorige
• Volgende