DE VRUCHTEN DER AARDE, die onder tranen zaaien… het onmisbare loslaten

Het is duidelijk waarom hij juicht bij de oogst, maar daarom hoeft hij toch nog niet te schreien bij het zaaien? Wij mogen zoiets niet lezen zonder ons af te vragen: waarom huilt hij? Lopen de boeren in ons land ook wenend over hun akkers? Dat kan gebeuren – bij een mislukte oogst. Maar bij het zaaien? Zaaien is een vrolijke bezigheid, waarbij zelfs keuterboertjes zich verkneuteren: zij zien de golvende graanvelden bij voorbaat voor zich. Wanneer Jezus als een zaaier uitgaat om te zaaien, glanzen zijn ogen: Hij ziet de velden al wit om te oogsten.

Boeren zijn helderziend. Als het zaaien gedaan is, gaan zij slapen: het graan groeit zonder dat zij zelf weten hoe. Wanneer een priester naar de kerk gaat met de bijbel als een zaadbuidel onder de arm, gaat hij niet al wenende. Zelfs op de terugweg straalt zijn gelaat, alsof Mozes van de berg daalt, omdat hij bedenkt hoe het graan groeit, terwijl de boeren in het café zitten te kaarten.

Waarom weent dan de zaaier van deze psalm? De boeren van vroeger wisten het waarschijnlijk wel. De tweede helft van juli kon voor hen wel eens wat krap zijn en haar recht geven op de naam hongermaand: de rogge en de aardappels raakten op tegen de oogst met Sint-Jakob. In Palestina was tegen de zaaitijd de voorraad vaak nog kariger. Wat kostte het de zaaiers dan een zelfoverwinning om van hun schamele rest nog een deel aan de schoot der aarde toe te vertrouwen! Daarom gingen zij wenende: van de kleine voorraad voor het heden moest het meeste de grond in voor de toekomst. Wat zij niet konden missen, moesten zij met brede gebaren wegwerpen. Denkt u maar aan hen die in de hongerwinter aardappels moesten poten, terwijl zij geen aardappels meer te eten hadden.

Denk maar aan het lied van Willem Bernard:

Een zaaier ging uit om te zaaien,
hij zaaide zo wijd als de wind,
zo wijd als de winden waaien
waar niemand een spoor van vindt.

Wat hij vasthield in zijn gebalde vuist, moest hij loslaten uit een open hand. Wat hij nodig had voor vandaag, moest hij prijsgeven voor morgen. De tranen liepen hem over de wangen en drupten in de omgeploegde aarde, als een kleine voorproef van de regen van God die de aarde vruchtbaar maakt van boven.

Er is geen verwachting van leven
tenzij in de dood van het zaad,
wij moeten de aarde vergeven
dat zij ons sterven laat.

(naar een meditatie uit het dagboek van Okke Jager)

Viering Kruisdagen

 In ons land worden de drie dagen vóór O.L.H.-Hemelvaart (maandag 23 mei + dinsdag 24 mei + woensdag 25 mei) de ‘kruisdagen’ genoemd. Op die dagen worden er bidprocessies gehouden en eucharistievieringen opgedragen voor ‘de vruchten der aarde’. Dit jaar worden er verschillende vieringen gehouden in kerken, hoeven of loodsen i.s.m. de Pastorale Eenheid O.L.V. van Vrede regio Ieper en de landelijke verenigingen Landelijke Gilden, KVLV, KLJ en Tuinhier.

Van harte welkom!

Maandag 23 mei
20.00 u. Eucharistie in de kerk van Bikschote (Bikschote + Langemark + Madonna + Poelkapelle + Sint-Juliaan)
20.00 u. Eucharistie in hoeve van Ellen en Kristof Van Wallegem, Steentjemolenstraat 13 (Elverdinge) 

Dinsdag 24 mei
20.00 u. Eucharistie in de loods van Ludo Leeuwerck, Dikkebusseweg 503 (Dikkebus + Hollebeke + Vlamertinge + Voormezele + Zillebeke)
20.00 u. Eucharistie in de hoeve van Dries Veramme, Middelstraat 8 (Zuidschote) 

Woensdag 25 mei
20.00 u. Eucharistie in tuincenter ‘t Viooltje bij Geert en Griet Behaeghel-Geens, Veurnseweg 136 (Brielen + Sint-Jan)

• Vorige
• Volgende