Pasen, als geen ander
(Afbeeling schilderij: Bonnie Bruno)
Het wordt een ander Pasen dit jaar
'Het zal geen Pasen worden dit jaar’,
hoorde ik deze week iemand zeggen.
Die uitspraak stemde tot verder nadenken.
Ja, het zal voor velen een andere Pasen worden.
Niet met verzorgde liturgie in de kerk.
Niet met een mooi concert: een of andere passie.
Maar in ons dagelijkse leven
kan het Pasen worden als nooit tevoren.
De Pasen van weerbaarheid en veerkracht,
de Pasen van meer verbondenheid en solidariteit.
De Pasen van doorbijten en elkaar ondersteunen
tijdens de lange kruisweg van huisarrest of ziekte.
Voor sommigen wordt het een heel harde, pijnlijke kruisweg.
Meer Goede Vrijdag dan Pasen.
Misschien zal het voor velen vooral
een intense Witte Donderdag worden.
Treuren om dramatisch verlies:
zelfs afscheid nemen kan niet.
Voor zorgverleners zal ‘elkaar de voeten of handen wassen’
dit jaar een heel eigen invulling krijgen:
toegewijd zorgzaam zijn
bij de zwaar zieke coronapatiënten in het ziekenhuis.
Velen zijn in deze alleen-zame dagen een engel voor elkaar.
Of… een zorgende diaken of diacones.
Voor ons allen is de Goede Week dit jaar
meer een diaconale week dan een liturgische:
een tijd van elkaar dragen en helpen dragen.
Elkaar op een afstand omringen met aandacht en attenties.
Kracht en verbondenheid
in kwetsbaarheid en eenzaamheid!
Christelijk leven en evangelie gebeuren niet enkel in het kerkgebouw
maar evenzeer in de wereld, in ons eigen leven en in onze relaties.
Dat beseffen we nog beter in deze coronatijd.
Een sterke Goede Week en een moedige Pasen!!
Paasboodschap ACPT - Academisch Centrum voor Praktische Theologie