Christelijke meditatie, getuigenis

Laatst bijgewerkt: vrijdag 29 november 2019 Gepubliceerd: woensdag 15 augustus 2018 Geschreven door Lode Caes

In onze Pastorale Eenheid zijn we onlangs gestart met christelijke meditatie. Elke eerste dinsdag en elke derde zaterdag van de maand kan je in de kapel van de Frezenberg terecht om er te mediteren. Maar wat is dat, christelijke meditatie ? Wat doet dat met een mens ? Om deze vraag te beantwoorden, laten we Lut Moors aan het woord die wil getuigen over haar ervaring met christelijke meditatie.

Precies negen jaar geleden kwam ik voor het eerst in contact met de christelijke meditatie tijdens mijn eerste stille abdijdagen in Orval, die jaarlijks georganiseerd worden door het Open Contemplatief Huis (OCH) in Oostende. Tijdens de stille abdijdagen wordt twee keer per dag gemediteerd. In die tijd was ik op zoek naar rust, naar een antwoord op de drukte en de stress in mijn professioneel, familiaal en sociaal leven. Ik was een praktiserend katholiek in die zin dat ik wekelijks de eucharistieviering bijwoonde en regelmatig bad. Maar een echt spiritueel leven was ver te zoeken. Op zoek naar rust, was ik al de weg opgegaan van mindfulness, maar dat kon mij geen echte rust bezorgen. Het had me wel doen stilstaan bij het bewust en aandachtig leven in het hier en nu in al zijn facetten, waardoor ik ook besefte dat mijn geloofsleven diepgang miste. Ik zocht literatuur op en kwam bij Anselm Grün terecht. Een toegankelijk auteur voor een beginneling.

Ik vond het belangrijk om er doorheen de dag regelmatig aan herinnerd te worden en de woorden "Kom Heer Jezus kom" bewust uit te spreken; om God te betrekken bij datgene wat ik aan het doen was. Ik besefte toen niet dat mijn zoektocht naar literatuur rond het geloof, naar de stilte in de abdijen niet echt een zoektocht was naar een authentiek geloof, maar een zoektocht naar een geloof dat mij zou kunnen helpen om me beter te voelen in mijn werelds bestaan. Tijdens de conferenties van priester Dirk Masschelein vielen de woorden 'spiritualiteit', 'mystiek', 'contemplatief leven',... Het waren vage begrippen voor mij. Ik ging op zoek naar de letterlijke betekenis van de woorden, maar ik kon ze me niet eigen maken.

Ik heb nog enkele jaren 'stille abdijdagen' in Orval en Chimay nodig gehad, meer specifiek de conferenties van priester Dirk, om stilaan in te zien dat ik niet goed bezig was. Het beoefenen van de christelijke meditatie verliep voor mij dan ook met veel vallen, maar toch ook telkens opnieuw opstaan en proberen. De wil was er wel, de discipline af en toe ook, maar het de essentie was regelmatig in de achtergrond verdwenen, het inzicht was er niet. Ik worstelde niet alleen met mijn geloofsleven, maar ook met mezelf. Het is pas door mezelf beter te leren kennen, tijdens een ingrijpend therapieprogramma, dat ik in staat was om authentieker te gaan leven en bijgevolg ook authentieker te gaan geloven.

Tijdens die periode van psychotherapie vroeg Hubert me om af en toe een dagtekst uit te typen uit het boek 'De stille revolutie'. Het boek werd niet meer herdrukt en het was nuttig om uitgetypte dagteksten bij de hand te hebben om ze ten gepaste tijde te kunnen verspreiden. Het werd als het ware ook een stukje therapie. En door de teksten uit te typen bleef ik ook meer stilstaan bij de inhoud ervan. En ik begon opnieuw met volle moed te mediteren. In die periode besloot ik ook om voortaan de tweewekelijkse groepsmeditaties in Oostende trouw bij te wonen. Tijdens die jaargang kregen we van priester Dirk duiding uit het boek van Thomas Kaeting 'Open mind, open hart'. Toen nog niet vertaald in het Nederlands, ondertussen wel.

Toeval bestaat niet zegt men...

Maar in die periode hoorde ik vaak in mijn therapie dat ik, om tot een authentiek zelfbeeld en leven te komen, mijn emoties en gevoelens moest loslaten. En ook Thomas Kaeting heeft het in zijn boek 'Open mind, open hart' over het loslaten van emoties en gevoelens als voorwaarde om tot éénwording te komen met God. Er ging voor mij een nieuwe wereld open.... Ik kon mijn oren haast niet geloven. Wat er nodig is om tot een authentiek zelfbeeld en leven te komen is evenzeer nodig om tot een authentiek geloof te komen...

De puzzelstukjes vielen in mekaar. Ondertussen is christelijk mediteren voor mij geen relaxatiemiddel meer.

Integendeel. Ik besef nu dat christelijke meditatie actie inhoudt, het is heel bewust de aandacht richten op het Woord en telkens opnieuw terugkeren naar het Woord. Het is dagelijks tijd vrij maken voor God en me richten tot God in volle aandacht. Christelijke meditatie is niet langer me-time maar God-time. Het is een deel van mijn leven geworden zoals eten, drinken en slapen. Ik ben heel dankbaar dat ik de christelijke meditatie heb leren kennen, het verandert mijn leven.

Info :

Zowel elke eerste als elke derde dinsdag van de maand, telkens van 18.00 u. tot 19.00 u. kan je hiervoor terecht bij de zusters Karmelietessen in de kapel van de Frezenberg, Marshofstraat 6, Vlamertinge.

Er is geen voorkennis vereist – iedereen is welkom!

Pr. Ettien N'Guessan

Hits: 14495