Alles is gezegend

Laatst bijgewerkt: zondag 30 oktober 2022 Gepubliceerd: zondag 30 oktober 2022 Geschreven door Lode Caes

Dit kan wel eens de boodschap zijn die christenen verkondigen! Als vrije mens mogen wij ons vertrouwen stellen op God, die ons aanvaardt en bemint.

Op 17 oktober 2022 verzamelden heel wat teamleden, parochieassistenten, diakens en priesters in het diocesaan dienstenhuis Groenhove in Torhout voor de theologisch-pastorale studiedag in het teken van de verkondiging. Verkondiging staat dit jaar centraal in het driejarig missionair traject van ons bisdom. Vorig jaar maakten we de beweging naar binnen, we lieten ons inspireren door het evangelie dat we deelden met elkaar. Dit jaar zetten we de stap naar buiten, we delen het evangelie, het goede nieuws. In het derde jaar gaan we in op het belang van gemeenschapsvorming in de stijl van het evangelie. 

Bisschop Lode was de centrale spreker op de studiedag.

 

 

 

 

Hij gaf aan dat verkondiging zijn oorsprong vindt in God die liefde is en die de mens ongelofelijk bemint. Het woord 'welbehagen' of die onvoorwaardelijke liefde wordt op vele plaatsen gebruikt in de Bijbel. En als we dit goede nieuws horen, willen we dit met anderen delen. Hij liet zich inspireren door de tekst van de eerste Petrusbrief. De tekst beschrijft dat je niet alleen ver- kondigt met woorden, maar ook door “een mooi leven te leiden”.

 

 

Zo klinkt er letterlijk in die brief:

"Leid onder de volkeren een mooi leven. Dan zullen zij, die u nu als boosdoeners belasteren, door uw mooie werken tot inzicht komen en God verheerlijken" (1Pe2, 12). 

De tekst geeft heel wat voorbeelden hoe eerste christenen hun mede- mensen inspireerden. Hoe ze leefden als vrije mensen, hoe ze respect hadden voor hun naasten, ook als ze niet gelovig waren, dat ze tekens van broederliefde stelden… Aan de hand van twee videofragmenten van de protestantse theoloog Stefan Paas werd de tekst actueel. Enerzijds spreekt de verkondiging over een beweging van God naar de gemeenschap toe (getuigen), anderzijds de kans om tot God te spreken over de gemeenschap (over wat goed is, over wat ons pijn doet). De verkondiging is een opdracht voor elk van ons! Het is aan ons om kansen te scheppen en te getuigen van ons geloof.

Het volledige referaat van bisschop kan je hier lezen en/of downloaden.

Na het referaat van bisschop Lode, gingen de deelnemers per tafel in gesprek over de centrale vraag: konden ze een geslaagd moment van verkondiging noemen? Tot slot was er een panelgesprek, waarin een catechiste, een pastor en een leerkracht zich dezelfde vraag stelden. 

Verkondiging begint bij zelf te geloven en daarover vrijmoedig en in respect voor de ander te getuigen. Een getuigenis geeft je de kans om geloof te delen met elkaar, ruimte te scheppen om God te laten gebeuren. Want uiteindelijk is het God die een mens kan raken. 

We zijn geen militanten die het verloren terrein moeten heroveren. We zijn gewone tijdgenoten, die onbaatzuchtig aanwezig kunnen zijn, met heel ons hart. Precies om- dat we ons aanvaard en geliefd we- ten door God, hoeven we ons niet krampachtig op te dringen. We mo- gen leven vanuit een diepe bron, die ook anderen kan verfrissen. Of dat laatste werkelijk gebeurt, hangt vooral van God af en daarom is gebed hier op zijn plaats, zoals dit van Madeleine Delbrêl:

"Zal de liefde, die ons bewoont en die wil uitbreken, de kans krijgen om ons te bepalen?

Heer, Heer, moge de schors die mij bedenkt voor u geen hindernis zijn. Breek erdoorheen. 

Mijn ogen, mijn handen, mijn mond: ze zijn van U. De vrouw die hier voor mij zit, zo verdrietig. Hier is mijn mond.  Lach haar toe. 

Dit kind zo bleek, bijna grauw. Hier zijn mijn ogen. Kijk het aan. 

Deze man zo moe, zo moe. Hier is mijn lichaam. Geef hem mijn plaats. 

Hier is mijn stem. Zeg hem: ‘Ga maar zitten’. 

Die jongen, zo verwaand, zo dom, zo koppig. Hier is mijn hart. Bemin hem ermee, sterker dan ooit”.

 

Is dit niet de ‘mooie levensstijl’, de gratuite nabijheid, die een weg kan banen waarop God zich misschien laat kennen? Of dat ooit gebeurt, ligt uiteindelijk niet in onze macht. Het is alleen God zelf, die het geloof kan schenken. Uiteindelijk kan deze nuchtere waarheid ons bevrijden van een te grote drang naar resultaten. We moeten herontdekken dat de ‘mooie levensstijl’ op zich de moeite loont en dat hij voor ons een bron van diepe vreugde is. 

"Het is zaliger te geven dan te ontvangen” (Hand 20,35). 

Gods liefde kregen we om niets. We mogen ze ook doorgeven om niets (Mt 10,8). Zelfs wanneer de ander niet aansluit bij de Kerk, is het een vreugde om ruimhartig te leven vanuit het evangelie.

Hits: 4861