ADVENT: wees waakzaam en maak je geloof waar

Laatst bijgewerkt: woensdag 24 november 2021 Gepubliceerd: woensdag 24 november 2021 Geschreven door Lode Caes

Zondag 28 november 2021 begint alweer de Advent en dat is meteen ook het begin van een nieuw kerkelijk jaar, waarbij een andere evangelist ons zal begeleiden tijdens de zondagsvieringen op onze tocht naar God en naar elkaar. Tot voor kort was dat Marcus, nu en dan afgewisseld met Johannes, dit jaar wordt het Lucas, en ook nu zal Johannes soms aan het woord komen. Onmiddellijk wordt de toon gezet en wordt gezegd waar het op staat. En het zijn meteen woorden die inslaan. Woorden waarmee Jezus naar de eindtijd lijkt te verwijzen.

Hij heeft het over tekens aan de zon, de maan en de sterren, de zee die zal bulderen, volkeren die radeloos zullen zijn en doodsangsten uitstaan. Voorwaar geen fraai vooruitzicht, en je kunt je afvragen waarom Jezus ons van meet af aan de stuipen op het lijf lijkt te willen jagen.

De vraag is maar of Hij dat ook echt wil doen, want Hij laat er onmiddellijk op volgen dat de Mensenzoon zal komen, dat we ons moeten oprichten en het hoofd moeten heffen. Verder vraagt Hij dat we ons hart niet zouden laten afstompen, ons niet zouden laten meeslepen door louter aardse dingen, en waakzaam zouden blijven. Met andere woorden, deze ogenschijnlijk angstaanjagende zinnen zijn vooral een appel tot waakzaamheid en ook een oproep om verlangend uit te zien naar de komst van Jezus in ons leven en in deze wereld.

Die woorden moeten dus niet noodzakelijk louter als een verwijzing gelden naar het einde van de tijden. Ze kunnen net zo goed op ieder mensenleven en op deze wereld van vandaag slaan. Deze wereld, waarin meer dan een miljard mensen elke dag honger lijdt en nog schrikbarend veel kinderen van honger sterven, is ook geen pretje. Deze wereld waarin onverdraagzaamheid,geweld en terrorisme wild om zich heen slaan, en of dit nog niet erg genoeg is, gebeurt dat dan ook nog heel dikwijls in naam van de almachtige God. Deze wereld waar bevolkingsgroepen uit plat politiek opportunisme tegen elkaar worden opgezet, slachtoffers worden gecriminaliseerd. Deze wereld waar ons leefmilieu om louter geldgewin uit balans wordt gebracht biedt ook weinig hoopvolle perspectieven voor de generaties die na ons komen.

Ook ons eigen leven is niet de gedroomde feestroes van vreugde en geluk. We worden geconfronteerd met ziekte, dood, pijn en verlies. Gezinnen vallen uit elkaar, mensen zouden elkaar soms de dood in willen pesten. We kennen het allemaal, niemand van ons kan zeggen dat hij geen krassen heeft op zijn hart en op zijn ziel. Al die dingen zouden ons nu al de stuipen op het lijf moeten jagen.

“Wees daarom waakzaam,”

zegt Jezus, “en blijf hopen en geloven”. Loop niet met je hoofd naar de grond, steek je kop niet in het zand, laat uw hart niet dichtslibben van verdriet en wrok, maar kijk omhoog en kijk vooruit.

Jezus heeft als mens onder de mensen gewoond, en ook zijn leven liep niet over rozen, wel dikwijls over tegenkanting en vijandschap, en dit al vanaf mijn geboorte. Maar hij bleef geloven en vertrouwen in zijn Vader die ook onze Vader is. Hij die er is ook voor ons. Nooit laat Hij je in de steek, nooit laat Hij je vallen. Dat was tot sterven toe zijn innigste overtuiging.

Laat dit geloof dan opnieuw deze advent voor ons inkleuren:

– een tijd van verlangen en verwachten;

– een tijd dat de liefde het laatste woord zal spreken;

– een tijd waar we metterdaad meewerken aan een wereld waarin die Mensenzoon nu al welkom is.

Zoals altijd zal Welzijnszorg ook dit jaar op ons een beroep doen om ons plaatselijk samen in te zetten tegen armoede. Er niet alleen maar van te dromen, maar er echt aan te werken.

En laat die liefde, die vrede en die gerechtigheid ook in ons eigen leven en in onze relaties binnendringen, dan zal er ook geen reden zijn tot angst en radeloosheid, maar wel voor toenemend geloof en vertrouwen in elkaar.

En precies daarom is God onder ons komen wonen:

– om ons voor te leven hoe we als mensen met elkaar kunnen omgaan;

– om ons erop te wijzen dat we er nooit alleen voor staan.

Altijd is Hij met ons, altijd draagt Hij ons in de palm van zijn hand, en elk van ons noemt Hij zijn liefste kind.

Advent, is een mooie tijd, omdat hij ons dichter bij God en dichter bij elkaar en dichter bij mensen in nood brengt. Als we opnieuw de advent op die manier willen beleven, dan wacht ons straks ook een zalig en vreugdevol Kerstmis.

Hits: 5966