Afscheid Pater Boni : Van vurig missionaris tot gedreven pastoor

Laatst bijgewerkt: woensdag 29 augustus 2018 Gepubliceerd: zaterdag 18 augustus 2018

Zelfs in het nieuwe 'Yper Museum' kom je zijn naam en beeltenis van 'Bekende Ieperling' tegen. Iedereen kent hem als Pater Boni. Eigenlijk heet hij Lodewijk Van Looveren, een naam met bisschoppelijke allures. En of hij een herder is ... Boni verwijst naar de H. Bonifatius, zijn religieuze naam.

Op zondag 26 augustus 2018 – na 36 jaar pastorale activiteit – nemen we afscheid van hem. Om 10h00 is er eucharistieviering in de kerk van O.L.V.-Middelares in de Capucienenstraat, gevolgd door een receptie. Iedereen die dit leest is welkom. Kerk&leven ging nog even langs voor een babbel. 

K&L : Pater Boni, als wij het goed voorhebben, vertrek je uit Ieper op 18 september 2018 ?

Pater Boni : Ja, ik wil in schoonheid eindigen met de noveen van O.-L.-Vrouw van Hollebeke. Ik ben geboren in Loenhout op 27 mei 1935 in een gezin van zeven kinderen. De tijd is dus aangebroken om het wat rustiger aan te doen. In de gewone mensenwereld is men op die leeftijd al lang op pensioen. Als slot wil ik nog de noveen voorgaan in Hollebeke als kers op de taart van al die jaren priesterwerk, zowel in de missies als op de parochie O.-L.-Vrouw te Ieper en te Hollebeke. Maar eigenlijk neem ik afscheid van de hele pastorale eenheid van Ieper.

K&L : Wat is een beetje jouw geschiedenis, Boni ?

Pater Boni : Ik volgde lagere school in Loenhout. Daarna wilde ik naar het middelbaar bij de Monfortanen in Rotselaar, maar er was geen plaats meer. En zo overtuigde pater Vermeiren (capucien) mijn vader vooral om mij naar het college van Aalst te laten gaan. Het was bij ons in de familie niet de gewoonte dat er werd verder gestudeerd. Ook de directeur van de lagere school gaf een steuntje aan mijn thuis.

Na het middelbaar in Aalst trok ik naar het noviciaat in Edingen en daarna nog drie jaar filosofie in de Clarastraat in Brugge. Eén jaar theologie in Izegem, de Cibie in Aalst (soldaat en studeren). En in 1962 werd ik tot priester gewijd in Izegem waar er na de Cibie een vervollediging was van mijn theologiestudies. Ik werd priester gewijd samen met nog een paar paters door Mgr. De Keyser (hulpbisschop van Brugge). De bisschop van Brugge had die dag een bezoek in de stad van koning Boudewijn.

Van 1963–1980 was ik in Congo (Bumba) in de evenaarsprovincie, in de streek van Mobutu.

In 1980 kwam ik terug naar huis en mijn bedoeling stond toen al vast. Als ik nog iets van pastoraal werk wilde doen, moest ik er toen aan beginnen. Na wat studeren in het diocesaan centrum van Antwerpen in de Groeneborgerlaan (seminarie), was het ofwel naar Brussel (in de Marollen), ofwel naar Leuven of naar Ieper.

Pater Klaas Blijlevens overtuigde mij om naar Ieper te komen, want dan kon hij aalmoezenier worden in de kliniek H. Hart op de Poperingseweg. In juni 1981 kwam ik in Ieper aan en werd er medepastoor op de O.-L.-Vrouwparochie, waar mijn medebroeders actief waren. Pater Luc Hessel werd provinciaal en op 11 maart 1982 was ik pastoor. Dus 36 jaar heb ik het reilen en zeilen meegemaakt van de Ieperse gemeenschap. Niet niks, ik heb heel wat dekens en priesters weten komen en gaan.

K&L : We hebben vernomen dat de parochie O.-L.-Vrouw altijd een vooruitstrevende parochies is geweest ?

Pater Boni : Wij waren van de eersten van het bisdom Brugge die gestart zijn met een parochiaal team. Toen was bij de start Luc Hessel nog pastoor maar dat heb ik verder kunnen zetten tot op vandaag. De eerste teamleden waren Albert Daan, zuster Lucretia en Lut Stubbe, samen met twee medepastoors.

Nieuw en niet gewoon voor die tijd. Maar we hebben daar in de loop der jaren alleen maar mooie ervaringen mee gehad.

K&L : Maar naast die voortrekkersrol op pastoraal vlak was jullie huis ook een huis van opvang, een zorgcentrum.

Pater Boni : De grote verdienste hierbij is toe te schrijven aan Agnes Coopman (Jesje). Zij was de spil en de moederfiguur voor heel wat mensen in nood. Het was een open huis waar verslaafden, ontheemden en passanten zonder een bed en een tafel altijd welkom waren. Ook heel wat studenten kwamen hier studeren. Ik hoop dat dit huis, deze plaats, deze functie blijft behouden. Natuurlijk was het voor mij alleen in dit klooster moeilijker geworden om die opvang te verzekeren. Er was een sterke band met vele medewerkers, die hier ook thuis waren en thuis zijn, maar die worden ook wat ouder en de opvolging is niet altijd verzekerd. Ik dank al die mensen, zonder hen zouden die 36 jaar niet op zo'n mooie wijze verlopen zijn.

K&L : Pater Boni, hoe zie jij de toekomst van de pastorale eenheid van Ieper ? En wat zal en mag er gebeuren in de 14 parochies van Ieper ?

Pater Boni : Mensen nabij zijn en de kwijnende vlaspit niet breken. Gaan waar de mensen zijn en staan. Misschien daarvoor wel grenzen doorbreken. Ik denk dat de pastorale eenheid een noodsituatie, een noodstructuur is. De oorzaak is een gebrek aan priesters (wat men ook zegt), geen of te weinig inzet van grote groepen mensen, bijna geen praktiserende gelovigen meer. Men is gedreven om de structuren groter te maken, maar structuren mogen niet heilig worden. Eenheid in de verscheidenheid. Ik vrees voor de uitholling van de bewegingen, ze zijn hun christelijke oorsprong en doelstelling kwijt.

De toekomst is niet negatief. Maar er zal vanuit de pastorale eenheid moeten gezocht worden naar kernen waar liturgie en gebed, waar religie meer kansen krijgt. Denk maar en kijk maar naar de katholieke dialoogschool, een mooie slogan, maar geef mij eens de inhoud en hoe katholiek is die school ?

K&L : Pater Boni, is dit een beetje je testament, die laatste alinea ? 

Pater Boni : Dat zou kunnen, maar begrijp me niet verkeerd. Ik geloof in de mensen die zich inzetten voor alles wat mens-zijn en kerk-zijn is. Alleen, we moeten er meer durven voor uitkomen! Tonen aan de gemeenschap dat onze woorden geen loze woorden zijn. Ik ga ons klooster in Brugge versterken, voor een tijd. Ons aantal broeders en paters is kleiner en ouder aan het worden. Ik ga bidden voor de goede gang van zaken in Ieper. Ik wens jullie het allerbeste toe. En je bent welkom op zondag 26 augustus om 10h00 in de afscheidsviering op de O.-L.-Vrouw parochie en op de aansluitende receptie in de familiekring.

Hits: 14353